LEV- reflectie hoofdstuk 2

Hoofdstuk 2 gaat over iets waar altijd veel commotie over is. Lesgevers en hun mogelijke statuten.
In deze reflectie wil ik mijn kijk hierop weergeven, aangevuld met de feiten die we kunnen vernemen in de cursus.

Momenteel werk ik in de privé sector. Daar is het een bijzonder makkelijk aanwervingssysteem als je het vergelijkt met het onderwijs. je wordt aangenomen, en je werkt 6 maanden (of 1 jaar) op proef. Zijn ze tevreden, dan mag je blijven en krijg je een vast contract. Zijn ze niet tevreden? Daar is de deur. Dit is misschien wat kort door de bocht maar daar komt het wel op neer.
We moeten hier wel de nuance maken dat een vast contract in de privé sector niet hetzelfde is als een vast contract bij de overheid (als vastbenoemd leerkracht heb je een statutaire vaste benoeming). In de privé kunnen ze je nog steeds van de ene op de andere dag ontslaan. Dat kan niet zomaar bij de vastbenoemde ambtenaren.

Hiermee bijt ik de spits af voor een belangrijke item in het onderwijs: de vaste benoeming in het onderwijs.

Vooraleer we het over deze vaste benoeming hebben, laten we de weg daarnaar toe eerst even bekijken.
je kan dus niet onmiddlelijk een vaste benoeming hebben. Daarvoor zal er eersteen tijdelijke aanstelling plaatsvinden.

Er is eerst en vooral de TABD, de tijdelijke aanstelling van bepaalde duur. Hierbij wordt niet genoten van een voorrangsregeling en is de duur van de aanstelling bepaald.
Wat ik positief hieraan vind, is gewoon het feit dat dit eerlijk is. Stel dat je direct vast benoemd kan worden, en je kan je toch niet vinden in het beroep als leraar? Dan zullen er sommige mensen redeneren "ik heb een vaste benoeming, dus blijf ik, want er kan me niets gebeuren". Dit zal leiden tot gefrustreerde leerkrachten die een vaste benoeming van gemotiveerdere leerkrachten in de weg staan. Slechte zaak dus.
Anderzijds, wanneer die TABD te lang aansleept, zal het een demotivatie teweegbrengen bij leerkrachten die wel met volle zin in het onderwijs willen staan.
De weg naar een vaste benoeming wordt overbrugd met een tijdelijke aanstelling van doorlopende duur (TADD). Hiervoor zijn enkele voorwaarden oa dienstanciënniteit. Natuurlijk kan ik hier de cursus niet overlopen.

Een zeker feit is dat het in de toekomst niet gemakkelijk zal worden om:
1: al aan een voldoend aantal uren te komen;
2: Die uren op 1 school te hebben (laten we de ideale situatie bekijken);
3: van TABD naar TADD te gaan;
3: een vaste benoeming te kunnen krijgen.

De vaste benoeming heeft uiteraard een pak voordelen. Zekerheid van loon én werk zijn voor mij de voornaamste. Als jonge leekracht denk ik nog niet aan mijn pensioen, al is het uiteraard niet weg te cijferen dat een overheidspensioen bijzonder interessant is.
Een groot voordeel is ook dat je, indien je ernstig ziek wordt en niet kan werken, je niet terugvalt op de mutualiteit, maar je salaris krijgt.
Ook het opbouwen van ziektedagen moeten we hier in acht nemen.

Zijn er dan eigenlijk wel nadelen aan een vaste benoeming zou men gaan denken?
Er is volgens mij 1 groot nadeel en dat is verlies van flexibiliteit. Je bent benoemd voor DIE uren, en in DIE scholengemeenschap. En wat als men eens een uitdaging wil aangaan op een andere school dat niet tot die scholengemeenshap behoort en eventueel andere vakken? Dan moet je opnieuw starten? te gek voor woorden als je het mij vraagt...
Nuance: het kan allemaal wel, maar het is een stug, en niet flexibel. Als je het mij vraagt, kan dat inderdaad wel één en ander in de weg staan voor innovatie. Hoe kan je innovatief zijn, vooruitdenkend als je op sommige vlak wordt afgeknot?

Hieronder een voorbeeld van hoe mijn persoonlijke situatie er kan uitzien:

Het Agodi rapport geeft duidelijk weer hoe ingewikkeld het kluwen is van de benoemingen in het onderwijssysteem. Dit is een eerste observatie. Mijn gevoel zegt hier: Moet dit echt zo ingewikkeld zijn? Waarom kan er niet gewoon een oplijsting gemaakt worden tussen "vastbenoemd en tijdelijk aangesteld"? onaghankelijk van welk type onderwijs (vrij, gesubsidieerd) waarin je bent tewerkgesteld. Dit is natuurlijk mijn aard als wetenschapper. De neiging te schematiseren en vereenvoudigen waar mogelijk.
Wat me tevens opvalt en wat ik wil naar voor brengen van dit rapport is het geslacht van de vastbenoemden. Dit kan je zien in deel 1.3 van het rapport. Gemiddeld 75 % van de vaste benoemingen is voor vrouwen. Dit zal niet zijn omdat de mannen, de kans niet krijgen, maar gewoon omdat er meer vrouwen zijn in het onderwijs. Raakt het evenwicht hier een beetje zoek? De mannen moeten blijkbaar meer gemotiveerd worden om in het onderwijs te stappen!
Dit zal denk ik ook te maken hebben met het feit dat een lerarenjob, veel voordelen biedt voor vrouwen. laten we denken aan bvb verlof. Ik kan me wel inbeelden dat dit meer in de smaak valt bij vrouwen dan bij mannen. Het komt voor hen dikwijls beter uit om wat meer thuis te zijn, gewoon omdat het nog een beetje algemene regel is dat de vrouw thuis ook nog een pak werk te wachten staat. De job zal meer gegeerd zijn bij vrouwen. Logisch ja, maar dan zit er een knik in de kabel..


Men wil het onderwijs aantrekkelijker maken en dat zal denk ik, in de eerste plaats moeten door het stug systeem te veranderen. Ook naar het loon mag gekeken worden vind ik persoonlijk. Een echte motivatie is dit namelijk ook niet. Maar daar doen we het uiteraard niet voor.

Wanneer ik mijn persoonlijke situatie ga reflecteren op het onderwijs zijn er me een aantal zaken duidelijk: los van het feit of ik dat goed vind of niet:

- Ik zal een meer betekenisvolle job hebben, in de zin van het sociale, werken in de non-profitsector.
- Ik zal meer verlof hebben. uiteraard. Nu heb ik er zo een 27 dagen.
- Ik zal minder verdienen.
- Ik zal, bij vaste benoeming, veel meer werkzekerheid hebben.
- Ik kan dagelijks bezig zijn met wetenschappen.
- Ik kan gewoon les geven! Is dat niet HET grootste voordeel??

Wanneer we novice zullen zijn (onervaren starter), zal het ook veel tijd vergen om expert te worden, een ervaren leraar. Dit blijkt uit de tekst "van novice tot expert". Dit lijkt logisch, maar zoals we kunnen lezen vergt dit een berg werk. We moeten bereid zijn te luisteren naar experts als novice, en wanneer we langzaamaan expert worden, moeten we bereid zijn, om onze kennis ook met collega's te delen. Ervaringen uitwisselen. Andere leraars moeten andere leraars nog leren leren en leren bijleren (om het even moeilijk te maken). In iedere school zitten experts, maar ook beginners. We moeten elkaar helpen kennis te geven. We moeten samenwerken.
Het is mogelijk door de technologie van deze tijd, laten we er ook gebruik van maken!
We kunnen verbonden zijn met iedereen (video connected teacher). Uit de video komt duidelijk dat het niet enkel gaat om de tools die we kunnen gebruiken, maar vooral om het netwerken, het sociale gegeven die hier ook mee gepaard gaat. Laten we dit gebruiken zonder de basis van het onderwijzen (kennis delen, opvoeden, een meerwaarde meegeven) uit het oog te verliezen.


Laurenzo Lefèvre