zaterdag 23 februari 2013

ICT en onderwijs

Mijn eerste computer raakte ik aan toen ik 12 jaar was. Je kon dan "iets" doen met de computer! Leuk! In het tweede middelbaar had ik dactylografie: leren typen. In het derde was het vak informatica aan de beurt. Mijn eerste internet ervaring deed ik op in het vierde middelbaar. Surfen was heetst van de naald, en razend populair. Het werd al snel duidelijk dat wat eerst een hype was, snel zijn opmars vond op alle fronten. Handigheid ten top! Dit is nog steeds niet veranderd, maar de ICT heeft wel een extra dimensie gekregen. NOODZAAK. Nu is het niet alleen enkel een handig hulpmiddel, maar het is een verplichting geworden. Schrap de ICT, en dan schrap je automatisch de bedrijvigheid die de Westerse cultuur zo typeert. ICT is dus uitermate belangrijk. Het is meer dan ooit deel van ons leven. Niet enkel op de vaste thuis pc, maar ook op onze labtop,GSM, IPAD enz... Niemand is nog ver weg: We gaan al mailend, netwerkend en twitterend de wereld door! Als leerkracht zullen we ongetwijfeld die pc en internet ook nodig hebben. Meer nog, we zullen hem moeten integreren in de lessen. De jongeren nemen geen genoegen meer met een wit krijtje en een afdreuning van de les. En gelijk hebben ze! We kunnen zoveel meer realiseren met de ICT mogelijkheden! We kunnen niet enkel netwerken met andere leerkrachten, maar we hebben ook een ongekende toegang tot hopen informatie. Niet enkel de leerkracht, maar ook de leerling is beter geïnformeerd. Vroeger was de leerling volledig afhankelijk van de kunde van de leerkracht. Wanneer hij nu iets niet snapt, dan zoekt hij/zij het toch gewoon op? Het zal aan ons zijn om de leerlingen tóch te blijven triggeren. Wij als leerkracht moeten hen de zaken goed blijven uitleggen op een constructieve manier. Laat de ICT daar zeker een inspirerende rol in spelen. Het is niet alleen onze job de leerlingen de correcte bronnen aan te reiken, maar hen ook aan te leren hoe ze zelf kunnen filteren in de veelvoud van bronnen. Voor mij als leerkracht wetenschappen zal het uitleggen van complexe theorieën LEUK worden met internet en PC. Er zijn heel veel zaken die op animatie zijn vastgelegd, en er zijn uitermate goede websites. Het staat buiten kijf dat ICT een belangrijke rol speelt en zal blijven spelen. Bedrijven die mikken op complexe profielen zeggen resoluut "uw profiel past niet in deze functie" wanneer men een leek blijkt te zijn op ICT vlak. We moeten dit beseffen als leerkracht en de leerlingen hiermee dikwijls aan het werk stellen. Ook op dit vlak moeten we echter kristisch blijven. Het is niet de bedoeling dat de chemie les veranderd in een les ICHEMIE. De kennis moet dan ook nog worden aangereikt door de leerkracht. De verwerking van de kennis echter, daar kunnen we de hulp van de ICT middelen inschakelen! Dus als je het mij vraagt: ICT is top, en zal belangrijker en belangrijker worden. Gebruik het samen met de leerlingen, en laat ze de leerstof creatief verwerken met ICT tools! Laurenzo

Reflectie Sir Ken Robinson

Het is leuk te zien als toekomstig leerkracht dat er mensen bezig zijn, zoals Ken Robinson, om hun visie op toekomstig onderwijs te met iedereen te delen. Bovendien is het niet alleen leuk, maar ook inspirerend en uitermate belangrijk om goed onderwijs in stand te houden. Wanneer ik dit filmpje bekijk, dan was mijn eerste reactie "de wereld moet toch eens wakker geschud worden!". Het gros van de mensen denkt 2D (hiermee refereer ik ook even naar het filmpje van Jef Staes). Het filmpje toont niet enkel die stelling, maar legt ook uit hoe het komt dat er een bepaalde gedachtestroom wordt gevolgd door de mensen. Het is onder meer een logisch gevolg geweest van de verlichting en industrialisering. Ik ben van mening dat, vooraleer we de boodschap kunnen verspreiden van Ken Robinson, we de mensen goed moeten informeren waarom we zijn gedachtegang moeten volgen. Ik verraad hiermee ook duidelijk dat ik het eens ben met de visie van Ken Robinson! Heel confronterend is ook hoe hij zijn visie over ADHD uit elkaar zet. Door mijn vorig werk (toxicologie) ken ik een beetje die wereld en ik heb ook zeer dikwijls dat gevoel gehad: 'Zijn daar nu echt pillen voor nodig??'. Ik ben van mening dat er inderdaad sommige kinderen en jongeren moeten ondersteund worden, en dat mag soms door medicatie, MAAR we moeten ons dringend meer de vraag stellen hoe het komt dat die jongeren aandacht tekort hebben. De jongeren hun focus ligt nu gewoon anders! En het is inderdaad een aanpassing van ons (onderwijs)systeem die verlichting kan brengen! Als toekomstig leerkracht moeten we alles in het werk stellen om mee te zijn met de jongeren. We hoeven daarom niet beste facebook-twitter-netlog vriendjes te worden, maar we moeten op zijn minst hun wereld kennen. En dat is nog eufemistisch uitgedrukt. We moeten ervoor zorgen dat hun aandacht gehouden kan worden, en dat kan ook zonder Rilatine zoals Sir Ken Robinson vermeld. We moeten de nodige creativiteit en flexibiliteit aan de dag leggen om de leerlingen bij te benen en hun oprecht geïnteresseerd te houden. Ons huidig onderwijssysteem stamt uit een vorig tijdperk. De omgevingsfactoren zijn heel intens veranderd (bedrijven/ICT/sociale ondersteuning waardoor er nu wel veel kinderen kunnen studeren...). Het schreeuwt dan ook om verandering. Denken we maar aan de bewegingen op politiek vlak die er zijn. Het wordt alleszins niet eenvoudig om een volledig ingemetseld systeem te veranderen en optimaliseren. Voor mij als toekomstig leerkracht betekent dit dat ik MOET bewust zijn dat de jongeren nu, andere normen en waarden hebben dan vroeger, en ze echt getriggerd zullen moeten worden om hun interesse te behouden. En dat zal niet makkelijk zijn want de jongeren linken het onderwijs nog steeds met de termen "saai", "bord" "toetsen" en "blokken". Het is aan mij als leerkracht om een krachtige leeromgeving te creëren waarmee de jongeren zich vertrouwd voelen. We moeten zoals Robinson zegt, verder kijken dan onze neus lang is. Laten we er SAMEN werk van maken! Laurenzo