zaterdag 23 februari 2013

Reflectie Sir Ken Robinson

Het is leuk te zien als toekomstig leerkracht dat er mensen bezig zijn, zoals Ken Robinson, om hun visie op toekomstig onderwijs te met iedereen te delen. Bovendien is het niet alleen leuk, maar ook inspirerend en uitermate belangrijk om goed onderwijs in stand te houden. Wanneer ik dit filmpje bekijk, dan was mijn eerste reactie "de wereld moet toch eens wakker geschud worden!". Het gros van de mensen denkt 2D (hiermee refereer ik ook even naar het filmpje van Jef Staes). Het filmpje toont niet enkel die stelling, maar legt ook uit hoe het komt dat er een bepaalde gedachtestroom wordt gevolgd door de mensen. Het is onder meer een logisch gevolg geweest van de verlichting en industrialisering. Ik ben van mening dat, vooraleer we de boodschap kunnen verspreiden van Ken Robinson, we de mensen goed moeten informeren waarom we zijn gedachtegang moeten volgen. Ik verraad hiermee ook duidelijk dat ik het eens ben met de visie van Ken Robinson! Heel confronterend is ook hoe hij zijn visie over ADHD uit elkaar zet. Door mijn vorig werk (toxicologie) ken ik een beetje die wereld en ik heb ook zeer dikwijls dat gevoel gehad: 'Zijn daar nu echt pillen voor nodig??'. Ik ben van mening dat er inderdaad sommige kinderen en jongeren moeten ondersteund worden, en dat mag soms door medicatie, MAAR we moeten ons dringend meer de vraag stellen hoe het komt dat die jongeren aandacht tekort hebben. De jongeren hun focus ligt nu gewoon anders! En het is inderdaad een aanpassing van ons (onderwijs)systeem die verlichting kan brengen! Als toekomstig leerkracht moeten we alles in het werk stellen om mee te zijn met de jongeren. We hoeven daarom niet beste facebook-twitter-netlog vriendjes te worden, maar we moeten op zijn minst hun wereld kennen. En dat is nog eufemistisch uitgedrukt. We moeten ervoor zorgen dat hun aandacht gehouden kan worden, en dat kan ook zonder Rilatine zoals Sir Ken Robinson vermeld. We moeten de nodige creativiteit en flexibiliteit aan de dag leggen om de leerlingen bij te benen en hun oprecht geïnteresseerd te houden. Ons huidig onderwijssysteem stamt uit een vorig tijdperk. De omgevingsfactoren zijn heel intens veranderd (bedrijven/ICT/sociale ondersteuning waardoor er nu wel veel kinderen kunnen studeren...). Het schreeuwt dan ook om verandering. Denken we maar aan de bewegingen op politiek vlak die er zijn. Het wordt alleszins niet eenvoudig om een volledig ingemetseld systeem te veranderen en optimaliseren. Voor mij als toekomstig leerkracht betekent dit dat ik MOET bewust zijn dat de jongeren nu, andere normen en waarden hebben dan vroeger, en ze echt getriggerd zullen moeten worden om hun interesse te behouden. En dat zal niet makkelijk zijn want de jongeren linken het onderwijs nog steeds met de termen "saai", "bord" "toetsen" en "blokken". Het is aan mij als leerkracht om een krachtige leeromgeving te creëren waarmee de jongeren zich vertrouwd voelen. We moeten zoals Robinson zegt, verder kijken dan onze neus lang is. Laten we er SAMEN werk van maken! Laurenzo

2 opmerkingen:

  1. De maatschappij schreeuwt inderdaad om verandering. Maar alvorens te veranderen, is het belangrijk de huidige situatie te evalueren. Er moet nagedacht worden wat kan behouden worden en wat echt moet veranderen. Niet enkel kind of jongere linkt de school aan saai, toetsen en blokken. Voor veel leerlingen staat school ook gelijk aan een uitdaging, vrienden, een lastige leerkracht, een leuke leerkracht,...
    Het verhaal van Sir Ken Robinson moet dan ook genuanceerd worden: het huidige onderwijs staat niet gelijk aan het logge verschrikkelijke fabriek zoals Robinson voorstelt.
    Laat we leren uit het verleden en heden, kijken naar de toekomst en samen creatief op zoek naar een goeie manier van lesgeven.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey Laurenzo, bij mij blijft vooral het zinnetje hangen waar je het hebt over 'informeren' over de nieuwe gedachtengang: inderdaad zeer belangrijk, anders is enige medewerking uitgesloten. Zelf vind ik het onderwijssysteem inderdaad ook nog wat achterlopen, maar net als Katrien keur ik het niet volledig af. Alles veranderen zou ook enorm tijd vragen, je moet iedereen mee krijgen... we moeten inderdaad wel verder kijken dan onze neus lang is en ons aanpassen aan de noden van de komende generaties, maar laat ons al beginnen met alle leerkrachten te enthousiasmeren, dan krijgt het onderwijs ook een 'nieuwe adem' ingeblazen. (doet mij denken aan de eerdere blogs over ziekteverzuim en de 'uitgebluste' leerkrachten).

    BeantwoordenVerwijderen